لبخند

بهار می رود و من دلتنگم... اما می دانم تو روزی با همان چشمان معصومت بیصدا می آیی لباس آبیت را می پوشی و خرامان خرامان آرام بر دلم فرود می آیی و من شیدای غریب خنده کنان از عمق وجودم آواز پر شکوه دلدادگی سر می دهم و نام زیبای تو را با عشق سر هر کوی تکرار می کنم... به دیدار رخ سیمین گونه ات رقص کنان می شتابم  و از نو برایت ترانه عاشقی می سرایم. + نوشته شده توسط حسن آزرم در جمعه شانزدهم تیر ۱۳۹۶ و ساعت 1:26 | لبخند...

آری چمدانت را ببند

فراموش می‌کنم خاطره‌هایمان را

گله‌ای نیست

من بساطم به راهست

من و شب و پنجره باز و فال حافظ و خاکستر سیگار...

لبخند...

هرم مردادی دستانت رفتنیست

و من دلم هوایی همچو دی دارد

باز چشمان پر مهر شهریوریت را انتظار می‌کشم

خدا کند این بار، این شهریور زیبا رو به خزان نرود

لبخند...